Το ναυάγιο της Επανομής ήταν κάποτε μια «μυστική» παραλία, με λίγους επισκέπτες. Ωστόσο, με την πάροδο του χρόνου όλο και περισσότεροι ανακάλυπταν την χρυσή αμμουδιά με το σκουριασμένο και επιβλητικό ναυάγιο στον πυθμένα του κόλπου.
Από την ονομασία μπορείτε να καταλάβετε ότι πρόκειται για ένα ναυαγισμένο πλοίο στην ομώνυμη παραλία.
Το Ναυάγιο βρίσκεται ανάμεσα από την κοσμοπολίτικη παραλία της Θεσσαλονίκης που ονομάζεται Ποταμός και από τη μύτη της Επανομής που είναι γνωστή με την ονομασία «Φανάρι».
Πρόκειται δηλαδή για μια παραλία με δύο πρόσωπα, αφού από τη μια μεριά είναι οργανωμένη ενώ από την άλλη επικρατεί η άπλετη φύση.
Σήμερα, το Ναυάγιο Επανομής είναι αναμφισβήτητα η ομορφότερη παραλία της Θεσσαλονίκης.
Το ναυάγιο της Επανομής, που βρίσκεται κοντά στον υδροβιότοπο της περιοχής, αποτελεί πλέον ελκυστικό προορισμό για μπάνιο, καθώς βρίσκεται κοντά στη Θεσσαλονίκη και διαθέτει μια μεγάλη αμμώδη έκταση, με ποικιλομορφία στην παραλία, καθώς και κρυστάλλινα νερά.
Ωστόσο, εκείνο που έχει καταστήσει τη συγκεκριμένη παραλία κορυφαία είναι η ομορφιά του ναυαγίου.
Το πλοίο βυθίστηκε το 1970, καθώς μετέφερε χώμα για να μπαζωθεί ο μοναδικής ομορφιάς βιότοπος με εκατοντάδες είδη πανίδας και πάνω από 2.500 είδη από φυτά που βρίσκεται κοντά στην εν λόγω παραλία.
Ωστόσο, το πλοίο δεν ολοκλήρωσε ποτέ το ταξίδι του. Έμεινε στο σημείο, μέχρι που σκούριασε και βούλιαξε. Πλέον αποτελεί αξιοθέατο, ομορφαίνοντας την παραλία της Επανομής.
Η παραλία του Ναυαγίου είναι ανοργάνωτη.Καλό είναι όμως να έχετε μαζί σας μια μάσκα θαλάσσης και βατραχοπέδιλα, ώστε να εξερευνήσετε τον πανέμορφο βυθό που μέχρι σήμερα κοσμεί το Ναυάγιο Επανομής.
Μη διστάσετε να πηδήξετε από το άλλοτε ενεργό κατάστρωμα του μικρού πλοίου. Ωστόσο, χρειάζεται προσοχή για να μην τραυματιστείτε. Θα βρείτε πολλούς μικρούς και μεγάλους που σκαρφαλώνουν στο σκουριασμένο ναυάγιο και κάνουν βουτιές στα γαλαζοπράσινα νερά.
Η καλύτερη επιλογή όμως είναι να πάτε στο Ναυάγιο Επανομής μια καθημερινή και να βρείτε θέση στη μύτη. Αν έχει αέρα μην ανησυχείτε καθόλου, καθώς μπορεί η μια μεριά της μύτης να έχει κύματα, ωστόσο, στην άλλη μεριά η θάλασσα θα είναι λάδι.