Το Μον-Σαιν-Μισέλ (Mont-Saint-Michel) είναι μία μικρή νησίδα στις ακτές της Νορμανδίας, σε πολύ μικρή απόσταση (περίπου 1,6 χλμ) από την ακτή, με την οποία συγκοινωνεί με ασφαλτοστρωμένο δρόμο.
Το Μον Σαιν Μισέλ (Mont Saint-Michel), ένα νησάκι-καστροπολιτεία στον γαλλικό βορρά, το οποίο ενώνεται με μια λωρίδα γης με την υπόλοιπη Γαλλία. Μάλιστα, δύο φορές το μήνα, η παλίρροια καλύπτει αυτή τη λωρίδα, με αποτέλεσμα το νησάκι να μοιάζει αποκομμένο και απόλυτα παραμυθένιο.
Στην κορυφή του υπάρχει το περίφημο αββαείο με το επίχρυσο άγαλμα του Αρχαγγέλου Μιχαήλ στην κορυφή του καμπαναριού, που χαρακτηρίζεται ως αριστούργημα του δυτικού πολιτισμού.
Το Αββαείο είναι ένα μοναδικό δείγμα μοναστικής στρατιωτικής αρχιτεκτονικής. Οι χτίστες χρησιμοποίησαν την πυραμιδοειδή μορφή του βράχου και έχτισαν το αββαείο γύρω από τον γρανιτένιο βράχο. Δύο επιταγές έπρεπε να ακολουθηθούν για την κατασκευή του: οι απαιτήσεις της μοναστικής ζωής και οι περιορισμοί της τοπογραφίας.
Τον περίφημο Ρωμανικό ναό του, που αποτελεί ένα από τα επιτεύγματα της Αρχιτεκτονική, τον σχεδίασε ο Γουλιέλμος της Ντιζόν κατά τον 11ο αιώνα.
Χτίστηκε κατά τις πρώτες δεκαετίες του 1000 μ.Χ., στην κορυφή του βράχου, 80 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Τρία είναι τα χαρακτηριστικά του: αψίδες, στοές και ψηλά παράθυρα. Στηρίζεται σε κρύπτες που δημιουργούν μια πλατφόρμα ικανή να άρει το βάρος ενός ναού μήκους 80 μέτρων. Οι κρύπτες είναι το Παρεκκλήσι του Trente-Cierge, το χοροστάσιο και το Παρεκκλήσι του Saint-Martin.
Έχει χαρακτηριστεί Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO. Από κάτω, πίσω από τα τείχη που περιβάλλουν το αββαείο, βρίσκεται ένα μικρό γραφικό χωριό με στριμωχτά σπίτια με αετώματα.Το αββαείο έφτασε στη σημερινή του μορφή περίπου τον 17ο – 18ο αιώνα, ενώ πιθανολογείται ότι πρωτοκτίστηκε γύρω στον 10ο αιώνα.
Η γεωγραφική του θέση είναι ιδιαίτερη. Απέχει περίπου 1 χλμ από τις νορμανδικές ακτές, αλλά είναι και κοντά στα λιμάνια του αγγλικού Νότου, απ’ όπου εφορμούσε ο εχθρικός στόλος. Συνεπώς ήταν δύσκολη η υπεράσπισή του από τη στεριά και ήταν εύκολος στόχος των αγγλικών επιθέσεων.
Κατά τη διάρκεια του εκατονταετούς πολέμου μεταξύ Αγγλίας και Γαλλίας υπήρξε απόρθητο κάστρο. Πριν από αιώνες η απόσταση από την ακτή ήταν μεγαλύτερη. Έφτανε τα περίπου 7 χλμ και όποιος ήθελε να προσεγγίσει έπρεπε να περιμένει μέχρι την πλημμυρίδα, οπότε η θάλασσα υποχωρούσε και αφήνοντας ένα επίπεδο γκρίζας λάσπης που έπρεπε να διασχίσει τη σωστή ώρα. Η διάσχιση ήταν πολύ επικίνδυνη καθότι η άμμος ήταν κινητή και εύκολο μπορούσε ο οποιοσδήποτε να παγιδευτεί.
Δύο φορές το μήνα συμβαίνει το φαινόμενο της παλίρροιας, αλλά στις ισημερίες το φαινόμενο είναι ιδιαίτερα έντονο: Η θάλασσα κατακλύζει ολόκληρη την περιοχή (και τα χωράφια) γύρω από τη νησίδα, αφήνοντας ελάχιστα ακάλυπτο τον κεντρικό δρόμο προς τη νησίδα (τα πάρκινγκ καλύπτονται ολοσχερώς). Αποτελεί ένα από τα πιο φημισμένα τουριστικά αξιοθέατα στη Γαλλία με 2 περίπου εκατομμύρια επισκέπτες τον χρόνο.
Για μια έξτρα δόση ρομαντισμού, μπορείτε να φτάσετε εκεί με ιππήλατες άμαξες.
