Στο Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών & Μουσικής Β&Μ Θεοχαράκη, παρουσιάζεται η σειρά διαλέξεων της Αικατερίνη Πολυμέρου-Καμηλάκη “Ο κύκλος και η γραμμή: Παράδοση και νεωτερικότητα”.
Η νεωτερικότητα και η καινοτομία συνδέονται, για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας, με την προσπάθεια να κάνουμε ένα βήμα πίσω και να αξιοποιήσουμε αρχές και πρακτικές του παρελθόντος. Γιατί οι πολυσυζητημένες σήμερα και προτεινόμενες ως νεωτερικές έννοιες “κυκλική οικονομία”, “επαναχρησιμοποίηση-μεταποίηση”, “ανακύκλωση” και “βιώσιμη ανάπτυξη” είναι τόσο παλιές όσο και οι οργανωμένες ανθρώπινες κοινωνίες, που με αυτές επεβίωσαν, σεβόμενες την ύλη και τον μόχθο δημιουργίας νέων προϊόντων. Η έννοια του κλειστού κύκλου αποτελεί τον άξονα της παραδοσιακής αντίληψης για τα ανθρώπινα και κοσμικά μέτρα.
• Ελαιώνες: το δάσος της ελιάς, ένα πολυετές χαλί προστασίας της γης
Συζήτηση με τον ιατρό ελαιοκαλλιεργητή Μιχάλη Αινατζόγλου: Ο Ελαιώνας και η δέσμευση του Άνθρακα) και τον Νίκο Θυμάκη, Κηποτέχνη, Γεωπόνο, Μέλος Δ.Σ. Ινστιτούτου Γεωπονικών Επιστημών, Μέλος Δ.Σ. Μητροπολιτικό Πράσινο Α.Ε.: Τα μνημειακά ελαιόδεντρα ως εμβληματικά στοιχεία του ελληνικού αγροτικού πολιτισμικού τοπίου και η χρήση τους στην κηποτεχνία και τον σχεδιασμό τοπίου. Καταγραφή και διάσωση των Ελαιώνιων (Ελαία + Αιώνια) Τοπίων (Elaionian Landscapes). Προτάσεις και προβληματισμοί προς το 2040″.
• Ισορροπίες: Ο κύκλος της παραγωγής και επάρκειας
Η κυκλική οικονομία αναδεικνύεται σταθερά σε ένα συνεχή θετικό κύκλο ανάπτυξης, που διατηρεί και ενισχύει το φυσικό κεφάλαιο, βελτιστοποιεί τις αποδόσεις των πόρων και ελαχιστοποιεί τους κινδύνους του συστήματος με τη διαχείριση πεπερασμένων αποθεμάτων και ανανεώσιμων ροών. Ένα πρότυπο που ακολουθεί παλιές δοκιμασμένες πρακτικές, με νέα ορολογία, που προτείνει την ορθολογική αξιοποίηση των πόρων του πλανήτη, ώστε να μειωθεί το περιβαλλοντικό, κλιματικό και ενεργειακό αποτύπωμα των δραστηριοτήτων παραγωγής προϊόντων και παροχής υπηρεσιών σε εθνική, ευρωπαϊκή και παγκόσμια κλίμακα.
• Παραδοσιακές τεχνικές (χειροτεχνία) και νέες τεχνολογίες
Η σημασία της παραδοσιακής γνώσης για την σύγχρονη κοινωνία Ο ρόλος των ολιστικών επιστημονικών γνώσεων και πρακτικές διαχείρισης πόρων, που αναπτύσσονται κατά τη διάρκεια πολλών γενεών στη μακρά διάρκεια, στην προώθηση της περιβαλλοντικά ορθής και βιώσιμης ανάπτυξης. Κομβικό σημείο, η αμοιβαία σχέση μεταξύ της παραδοσιακής γνώσης και της σύγχρονης επιστημονικής γνώσης για την προώθηση της προσαρμογής και της διάδοσης της κατάλληλης τεχνολογικής καινοτομίας.
• Διατροφική επάρκεια, βιοποικιλότητα
Εξετάζονται θέματα απώλειας της τοπικής βιοποικιλότητας, εξασφάλισης της επάρκειας τροφίμων σε σχέση με την κλιματική αλλαγή. Η γνώση που κατέχουν προβιομηχανικές κοινωνίες είναι ουσιαστικά “οικολογικού” χαρακτήρα, καθώς ενσωματώνει την μακροχρόνια εμπειρία για τις λειτουργίες των οικοσυστημάτων, των βιολογικών κοινοτήτων τους, τα αλληλεπιδραστικά είδη ζώων και φυτών και συνολικά τη λειτουργία των φυσικών συστημάτων. Αναδεικνύεται έτσι η σημασία της τοπικότητας (locality) στην εξασφάλιση της επισιτιστικής επάρκειας.
• Η έννοια του χρόνου: Ο κύκλος του έτους και ο κύκλος της ζωής: Ηλικίες, περάσματα, ηθικά διλήμματα
Από την περιφέρειά του, είναι το σχήμα που ανταποκρίνεται σε ό,τι ο άνθρωπος μπορεί οπτικά να παρατηρήσει στη φύση και στη ζωή του: ο επαναλαμβανόμενος κύκλος του έτους (ενιαυτός) με τις εποχές, ο κύκλος της σποράς (δημητριακά, Περσεφόνη), ο κύκλος της ζωής του καθενός από τη γέννηση μέχρι τον θάνατο. Μέσα σε αυτόν τον κύκλο τίποτε δεν χάνεται και όλα πορεύονται εν ισορροπία.
Επισήμανση: Οι ώρες έναρξης και λήξης της διάλεξης αποτελούν πλαίσιο, εντός του οποίου κινείται ο διαλέκτης, κατά την κρίση του.
