Αποκαλείται «Το Μάτι της Σαχάρας» και είναι μια τεράστια τρύπα στο βράχο που προκαλεί ένα απόκοσμο θέαμα. Αντικρίζοντάς το έχει κανείς την αίσθηση ότι προήλθε από χτύπημα μετεωρίτη. Οι επιστήμονες παρακολουθούν την διαμόρφωση και τις αλλαγές του από πλάνα τραβηγμένα από διαστημόπλοια.
Ανακαλύφθηκε το 1960 και πολλοί ερευνητές υπέθεσαν τότε ότι προήλθε από πρόσκρουση μετεωρίτη, θεωρία που δεν έχει επιβεβαιωθεί ως σήμερα.Η επίσημη ονομασία του είναι «Δομή Richat», βρίσκεται στην έρημο της Μαυριτανίας, στα δυτικά της Αφρικής και είναι από τις μεγαλύτερες γεωλογικές δομές του πλανήτη.
Η μαγευτική εικόνα μπορεί να γίνει ορατή από το διάστημα. Οι ποικίλοι χρωματισμοί και οι κυκλικές κινήσεις που αχνοφαίνονται ξεχωρίζουν!
Εχει διάμετρο 50 χιλιόμετρα και για να την δει κανείς πρέπει να πετάει με αεροπλάνο πάνω από τη Μαυριτανία ή να βρίσκεται σε διαστημόπλοιο, τόσο μεγάλη είναι.
Για χιλιετίες, το Μάτι της Σαχάρας κρυβόταν από την κοινή θέα. Αυτό συμβαίνει γιατί αυτός ο τεράστιος και μυστήριος γεωλογικός σχηματισμός είναι δύσκολο να εντοπιστεί από το επίπεδο του εδάφους, με το περπάτημα γύρω από τη Γη.
H ιδιαίτερη αυτή κυκλική δομή στην έρημο Σαχάρα της Μαυριτανίας έχει προσελκύσει την προσοχή από τις πρώτες κιόλας διαστημικές αποστολές, γιατί μοιάζει πολύ με μάτι στην αχανή έκταση της ερήμου.
Ανακαλύφθηκε όταν η αποστολή Gemini IV, σε τροχιά γύρω από τη Γη, και ενώ ήταν στο στάδιο της προετοιμασίας για να προσγειωθούν το 1965, οι αστροναύτες κλήθηκαν να τραβήξουν φωτογραφίες το έδαφος της Γης.
Ήδη από τις πρώτες αποστολές στο διάστημα, οι αστροναύτες εντυπωσιάστηκαν από το Μάτι της Σαχάρας, που για μεγάλο χρονικό διάστημα αποτέλεσε αντικείμενο επιστημονικής έρευνας και μελέτης! H Δομή Richat, γνωστή και ως Μάτι της Σαχάρας ή Guelb er Richat, είναι ένας γιγαντιαίος κυκλικός, ελαφρώς ελλειπτικός, γεωλογικός σχηματισμός στην έρημο της Σαχάρας, στη δυτική- κεντρική Μαυριτανία, κοντά στο Quadene, και θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους του πλανήτη.
Αρχικά ερμηνεύτηκε ως αποτέλεσμα της πτώσης μετεωρίτη, λόγω του υψηλού βαθμού της κυκλικότητας. Τώρα πιστεύεται ότι είναι απλώς μια συμμετρική ανύψωση που έχει απογυμνωθεί από τη διάβρωση.
Οι Παλαιοζωικοί χαλαζίτες αποτελούν τα ανθεκτικά υποστρώματα, που βρίσκονται στο εξωτερικό μέρος της δομής.
