Ο Δρόμος του Ατλαντικού Ωκεανού είναι ένα οδικό τμήμα με μήκος μόλις 8,3 χλμ. και βρίσκεται στη Νορβηγία, μια χώρα διάσημη για τα μονοπάτια της, είτε αυτά απευθύνονται σε πεζούς, είτε σε οδηγούς.
Το πολύπλοκο όνομα Atlanterhavsveien δηλώνει την εκπληκτική και πανέμορφη διαδρομή και σημαίνει ο δρόμος του Ατλαντικού. Συνδέει την κύρια χώρα της Νορβηγίας με το χαριτωμένο νησί Averoya. Στο δρόμο μας βρίσκουμε και την εκκλησία Kvernes Stave, η οποία χτίστηκε πριν από 600 χρόνια και είναι η παλαιότερη της περιοχής. Αυτή η διαδρομή είναι ασφαλέστερο να γίνεται το καλοκαίρι, αφού το χειμώνα είναι αρκετά επικίνδυνο λόγω του χιονιού.
Υπάρχουν διαδρομές ρομαντικές, πανέμορφες, απρόσμενες και τολμηρές, απ’ όλα έχει ο υπέροχος Δρόμος του Ατλαντικού Ωκεανού.
Ο δρόμος συνδέει τις πόλεις Μόλντε και Κρίστιανσουντ και στο νορβηγικό εθνικό οδικό δίκτυο είναι ενταγμένος ως Εθνική οδός 64. Για τους οδηγούς σε όλον τον κόσμο είναι ένα όνειρο που κάποια μέρα θέλουν να πραγματοποιήσουν.
Αυτό που τον κάνει τόσο ξεχωριστό είναι ότι διασχίζει το αρχιπέλαγος της Νορβηγικής Θάλασσας, με μια σειρά από 12 γέφυρες, που όλες στηρίζονται σε διαδοχικές νησίδες.
Όπως τον αποκαλούν οι Νορβηγοί, είναι «ένας δρόμος πάνω στον Ωκεανό» και είναι πολλοί εκείνοι που φτάνουν ως εκεί μόνο και μόνο για τη μοναδική εμπειρία που προσφέρει η οδήγηση σε αυτόν.
Ο δρόμος έχει γίνει ιδιαίτερα δημοφιλής και για τα γυρίσματα διαφημιστικών σποτ αυτοκινήτων.
Το καλοκαίρι συνήθως η διαδρομή είναι ήρεμη και ασφαλής. Όταν ξεσπούν καταιγίδες, όμως, κάτι όχι σπάνιο στην περιοχή, δεν είναι καθόλου απίθανο να βρεθείς μέσα σε ένα κύμα. Συχνά οι οδηγοί βλέπουν κάτω από το δρόμο φάλαινες και φώκιες.
Η κατασκευή του δρόμου είχε συζητηθεί από τις αρχές του 20ού αιώνα και το αρχικό πλάνο ήταν να γίνει σιδηροδρομική γραμμή. Η ιδέα όμως εγκαταλείφθηκε, για καθαρά πρακτικούς λόγους.
Και επανήλθε τη δεκαετία του ’70, με τα σχέδια να αφορούν πλέον ένα δρόμο, ο οποίος και άρχισε να κατασκευάζεται την 1η Αυγούστου 1983. Κατά τη διάρκεια της κατασκευής του, ο δρόμος χτυπήθηκε από 12 σφοδρές καταιγίδες και είναι ίσως τα πιο δύσκολα 8,3 χιλιόμετρα οδικού δικτύου που κατασκευάστηκαν ποτέ.
Εγκαινιάστηκε στις 7 Ιουλίου 1989 και κόστισε 122 εκατομμύρια νορβηγικές κορόνες (περίπου 12 εκατομμύρια ευρώ). Το 25% καλύφθηκε από την είσπραξη διοδίων και το 75% από κρατικούς πόρους.
Η είσπραξη διοδίων διήρκεσε 10 έτη· τον Ιούνιο του 1999 ο δρόμος αποπληρώθηκε και οι μπάρες των διοδίων απομακρύνθηκαν.
Έχει εναλλασσόμενες στροφές με αποκορύφωμα μία ανηφορική σε σχήμα αψίδας.
Με φόντο τη Νορβηγική οροσειρά πραγματικά αυτή η διαδρομή πρέπει να είναι μαγική για οδήγηση και σίγουρα θα θέλαμε, όπως και εσείς, να την επισκεφτούμε κάποια στιγμή.
