Στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης ανεβαίνει η παράσταση “Εlenit” του Ευριπίδη Λασκαρίδη. Μια σκοτεινή κωμωδία με ανατρεπτικό χιούμορ, ένας θίασος με παράξενα πλάσματα. Μια διεθνής επιτυχία, κάνει μια αποχαιρετιστήρια στάση στη Στέγη, μετά τον Καναδά και λίγο πριν περιοδεύσει για τέταρτη συνεχή χρονιά στην Ευρώπη.
Μια πανύψηλη κυρία με ιδιαίτερη κώμη και ακόμη πιο ιδιαίτερη μύτη σηκώνει το τηλέφωνο, τραγουδάει μόνη της και συναναστρέφεται άλλα παράξενα όντα, μιλώντας τους σε μια ολόδική της γλώσσα. Πρόκειται για τον Ευριπίδη Λασκαρίδη αυτοπροσώπως, μεταμορφωμένο σε μια αξιολάτρευτη όσο και εξωφρενική περσόνα, η οποία μας καλωσορίζει σε ένα σύμπαν όπου συμβιώνουν, μεταξύ άλλων, δεινόσαυροι και ανεμογεννήτριες, ο Stephen Hawking και μια στοίβα από λαμαρίνες, το βάθρο ενός dj και η Νίκη της Σαμοθράκης.
Μια απόλυτα ιδιοσυγκρασιακή σκηνική γλώσσα διέπει το Elenit, το αστείο και γοητευτικό έργο του καταξιωμένου εντός και εκτός συνόρων Έλληνα καλλιτέχνη που παρουσιάζεται για δεύτερη φορά στη Στέγη. Έχουν προηγηθεί σημαντικοί σταθμοί σε εξέχοντες πολιτιστικούς οργανισμούς και σπουδαία φεστιβάλ από το Βέλγιο ως την Ολλανδία, από τη Γαλλία έως τον Καναδά, από την Πορτογαλία έως την Ιταλία, με διθυραμβικές κριτικές και soldout παραστάσεις. Οι διεθνείς κριτικές περιγράφουν το έργο του Ευριπίδη Λασκαρίδη ως “αναρχικό σωματικό θέατρο που θα μείνει για καιρό στη μνήμη” (Graham Watts, “Dance Tabs”), “μοναδικό στο είδος του που δεν μοιάζει με τίποτε άλλο” (Catherine Lalonde, “Le Devoir”) και τον ίδιο ως “έναν τεχνίτη στους χρόνους και στις ατμόσφαιρες, έναν δημιουργό ασυνήθιστων χαρακτήρων, ικανό να συνδέει το οικιακό με απηχήσεις του κοσμικού” (Clàudia Brufau, “Núvol”). Με τα έργα του να χαρακτηρίζονται “τραγικές κωμωδίες”, ο Ευριπίδης Λασκαρίδης δεν κατηγοριοποιείται εύκολα. Κινείται με αιφνιδιαστικό τρόπο στα όρια του χάπενινγκ, του μπουρλέσκ και του σύγχρονου χορού, καλώντας το βλέμμα μας να σταθεί στο μεταμορφωτικό “εδώ και τώρα” της κάθε σκηνικής στιγμής που καθιστά το γνώριμο ανοίκειο και το παράλογο θαυμαστό.
Συντελεστές
Σύλληψη & Σκηνοθεσία: Ευριπίδης Λασκαρίδης
Κοστούμια: Άγγελος Μέντης
Μουσική & Ηχητική Σύνθεση: Γιώργος Πούλιος
Σκηνικά: Λουκάς Μπάκας
Σχεδιασμός Φωτισμών: Ελίζα Αλεξανδροπούλου
Σύμβουλος Δραματουργίας: Αλέξανδρος Μιστριώτης
Σύμβουλος Κίνησης: Νίκος Δραγώνας
Βοηθός Σκηνοθέτη: Γκέλυ Καλαμπάκα
Βοηθός Συνθέτη Μουσικής: Jeph Vanger
Βοηθοί Ενδυματολόγου & Ειδικές Κατασκευές: Ιωάννα Πλέσσα, Φιλάνθη Μπουγάτσου και Όλγα Βλάσση
Καλλιτεχνική Συνεργάτρια & Ειδικές Κατασκευές: Άννα Παπαθανασίου
Βοηθός Ενδυματολόγου: Άελλα Τσιλικοπούλου
Βοηθός Σκηνογράφου: Φιλάνθη Μπουγάτσου και Ντίνος Νικολάου
Διεύθυνση Σκηνής: Ντίνος Νικολάου και Γιώργος Αντωνόπουλος
Τεχνικός Διευθυντής: Κωνσταντίνος Μαργκάς
Τεχνικοί Φωτισμών Πρόβας: Βασίλης Ζήδρος, Τζάνος Μάζης και Γιώργος Αντωνόπουλος
Προγραμματιστές Φωτιστικής Κονσόλας: Γιώργος Μελισσαρόπουλος και Βαγγέλης Μούντριχας
Τεχνικοί Ήχου: Κωστής Παυλόπουλος, Κώστας Μιχόπουλος, Jeph Vanger
Διεύθυνση Παραγωγής: Ρένα Ανδρεαδάκη
ProjectManager& Παραγωγή Περιοδείας: Simona Fremder
Συντονισμός Παραγωγής Osmosis: Νίκος Μαυράκης – Too Far East
Φωτογράφοι: Ελίνα Γιουνανλή, Γκέλυ Καλαμπάκα, Julian Mommert και Ανδρέας Σιμόπουλος
Διεύθυνση Φωτογραφίας & Χρωματική Επεξεργασία: Νίκος Νικολόπουλος
Μοντάζ Βίντεο Τρέιλερ: Ευριπίδης Λασκαρίδης
Ερμηνεύουν: Αμαλία Κοσμά* // Χρυσάνθη Φύτιζα, Χαρά Κότσαλη* // Ειρήνη Μπούνταλη, Μάνος Κότσαρης // Φοίβος Συμεωνίδης, Ευριπίδης Λασκαρίδης, Θάνος Λέκκας* // Μιχάλης Βαλάσογλου* // Κωνσταντίνος Γεωργόπουλος, Δημήτρης Ματσούκας, Ευθύμιος Μοσχόπουλος, Γιώργος Πούλιος, Μιχάλης Βαλάσογλου* // Νίκος Δραγώνας, Φαίη Τζούμα* // Ειρήνη Γεωργίου [* μέλη του αρχικού θιάσου]
Ένα έργο του: Ευριπίδη Λασκαρίδη & της Osmosis
Μια παραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση
Με την υποστήριξη: του Fondation d’entreprise Hermès [Γαλλία] στο πλαίσιο του προγράμματος New Settings 2020
Επισήμανση: Στην παράσταση γίνεται χρήση καπνού, laser και στροβοσκοπικών φωτισμών (strobe lights)
