O «Αλκίνοος» είναι μια παράσταση που, διατηρώντας την ποιητικότητα του λόγου, επιχειρεί να αποδώσει με ρεαλιστικό τρόπο τις εικόνες της σύγκρουσης, της αέναης πάλης, του ερωτικού παραληρήματος αλλά και της μεταφυσικής αποχώρησης. Κυρίαρχη δύναμη για το ξεδίπλωμα της ιστορίας, τόσο στο ποίημα όσο και στη δραματοποίησή του, είναι η «δύναμη του νου», το φοβερό παιχνίδι που παίζει σε βάρος μας το μυαλό αλλά και η σωτήρια παρέμβασή του. Έτσι που καθένας μας να γίνεται «τέλειο θύμα-θύτης».
Ο ήρωας στο ποιητικό κείμενο «Αλκίνοος» του Γιάννη Ευθυμιάδη, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Νεφέλη (2021), είναι εγκλωβισμένος σε ένα σκοτεινό δωμάτιο, αναζητά τον βαθύτερο εαυτό του, την καθαρότητα της αλήθειας του. Και φαντάζεται πως αντίκρυ του κείτεται κάποιος άλλος, μια νεότερη, φωτεινή εκδοχή του εαυτού του, η νεαρή του υπόσταση.
Η παράσταση πάει ένα βήμα παραπέρα. Ο ήρωας, που ερμηνεύει ο Βαγγέλης Παπαδάκης, πλάθει με την φαντασία του κάποιον άλλο, έναν δεύτερο εαυτό, για να ενωθεί μαζί του και μέσα από την ένωση αυτή, ερωτική και μεταφυσική, να φτάσει στην ουσία της ύπαρξής του, να ξαναγαπήσει το σώμα, το μυαλό και την ψυχή του και ενωμένος μαζί τους να οδηγηθεί στην ελευθερία και τη λύτρωση.
Σκηνοθετικό σημείωμα
«Σκηνοθετώντας τον ΑΛΚΙΝΟΟ ξαναπήρα τον ίδιο δρόμο που βάδισα όταν “σκηνοθέτησα” τις λέξεις μέσα στο ποίημα. Αυτή τη φορά όμως ακολουθώντας την αντίστροφη πορεία. Από μέσα προς τα έξω. Επιχείρησα να δω το έργο με μια άλλη ματιά, να το προσεγγίσω και να φωτίσω την εσωτερική και την εξωτερική δράση του. Έδωσα στον ήρωα τη δυνατότητα να γεννήσει έναν άλλο άνθρωπο, να σμίξει ερωτικά μαζί του, να συγκρουστεί, να συμφιλιωθεί, ώσπου στο τέλος να συναντηθεί με αυτό τον άλλο, με τον κάθε ΑΛΛΟ, δηλαδή με τον ίδιο του τον εαυτό και να πεθάνει μαζί του. Στην πραγματικότητα, πίσω από τη ζωώδη ερωτική ή την υπερβατική και μεταφυσική του διάσταση ο ΑΛΚΙΝΟΟΣ αποτελεί μια αλληγορία του αέναου κύκλου της ζωής. Κλεισμένος μέσα σε ένα οικείο σκοτάδι, ο πρωταγωνιστής πάλλεται άλλοτε από τον έρωτα για τη ζωή, άλλοτε από τον πόθο για το σώμα της ύπαρξης, κι άλλοτε από τον τρόμο να δει κατάματα την αλήθεια μ’ όλη τη δύναμή του. Στο τέλος, λυτρωμένος φτάνει στην απόλυτη ελευθερία, στη γαλήνη της συνάντησης με ό,τι πιο βαθύ κι αληθινό κρύβουμε μέσα μας.
Η υποκριτική δύναμη και ευελιξία του Βαγγέλη Παπαδάκη μου χάρισε ένα “σώμα” με το σφρίγος αλλά και με την ευάλωτη φύση του ήρωα.
Οι αισθαντικές μελωδίες του Γιώργου Καγιαλίκου, οι έξοχοι φωτισμοί του Δημήτρη Κουτά και η κίνηση από τον Πλωτίνο Ηλιάδη αγκαλιάζουν το όραμά μου για την παράσταση. Τους ευχαριστώ από καρδιάς και παραδίδω τον ΑΛΚΙΝΟΟ σε μια νέα, αυτόνομη “ανάγνωση”, σε μια νέα πορεία».
-Γιάννης Ευθυμιάδης
Συντελεστές
Κείμενο – σκηνοθεσία: Γιάννης Ευθυμιάδης
Ερμηνεία: Βαγγέλης Παπαδάκης
Μουσική: Γιώργος Καγιαλίκος
Τραγούδι: Βασίλης Γισδάκης
Σχεδιασμός φωτισμού: Δημήτρης Κουτάς
Κίνηση: Πλωτίνος Ηλιάδης
Φωτογραφίες – βίντεο: Αντώνης Γιαμούρης
Επεξεργασία βίντεο: Χρυσάννα Φιλιππίδη
Επικοινωνία: Μαρίκα Αρβανιτοπούλου
Καλλιτεχνική επιμέλεια: Γιώργος Χαριλάου
Παραγωγή: ΚΟΙΛΟΝ & MENESTRELLI
Διάρκεια: 60′
Η παράσταση είναι κατάλληλη για θεατές άνω των 15 ετών
