Το Παλαιό Τρίκερι ή νησί της Παναγίας είναι ένας μικρός παράδεισος για λίγους στην είσοδο του Παγασητικού κόλπου.
Πρόκειται για ένα νησάκι… μιά σταλιά, όπου δεν κυκλοφορούν τροχοφόρα και όλες οι μετακινήσεις γίνονται με τα πόδια ή με βάρκες. Η έκτασή του δεν ξεπερνά τα 2,5 τετραγωνικά χιλιόμετρα, δρόμοι δεν υπάρχουν και μπορείς να το περπατήσεις σε 2-3 ώρες.
Κορυφαίο αξιοθέατο είναι το εντυπωσιακό καστρο-μονάστηρο της Παναγίας, που προσφέρεται για μία διαφορετική εμπειρία διαμονής σε κάποιο από τα κελιά του με ελάχιστο κόστος.
Στο Παλαιό Τρίκερι –Κικύνηθος είναι η αρχαία ονομασία του– το τοπίο που θυμίζει φιόρδ. Απομονωμένο μεν, αλλά περιτριγυρισμένο από τα βουνά της Ρούμελης, του Πηλίου και τις κορφές της Εύβοιας και το πράσινο που κατεβαίνει από τις πλαγιές σχεδόν μέχρι το νερό της θάλασσας, στοιχεία που ενέτειναν το εφέ της λιμνοθάλασσας.
Το νησί είναι πολύ μικρό. Τόσο μικρό, που μέσα σε 2-3 ώρες πεζοπορίας, ανάμεσα στα ελαιόδεντρα και στους μυρωδάτους θάμνους, το έχεις γυρίσει ολόκληρο. Επίσης, είναι εντελώς επίπεδο. Η ψηλότερη κορυφή του είναι 129 μέτρα, εκεί όπου βρίσκεται το Μοναστήρι της Ευαγγελίστριας.
Απ’ έξω μοιάζει με φρούριο, είναι απίστευτα επιβλητικό και σχεδόν παράταιρο με το τοπίο, αφού το νησί είναι σχεδόν ακατοίκητο. Έχει περιποιημένη πλακόστρωτη αυλή με πολλές όμορφες γλάστρες και ίσκιο για να ξαποστάσεις. Χτίστηκε το 1825-1837 για χάρη της Παναγίας.
Παλιότερα, στα 100 κελιά του μοναστηριού, στα τέλη της δεκαετίας του ’60, φιλοξενήθηκαν εξέχουσες προσωπικότητες, προσκεκλημένοι ενός θρυλικού Αυστριακού που έζησε στην περιοχή, του Αλφόνς Χοχάουζερ. Ο θρύλος λέει πως εδώ φιλοξενήθηκε και η Γκρέτα Γκάρμπο.
Λίγα χρόνια πριν, από το 1948 μέχρι το 1953, το Μοναστήρι ζούσε μαύρες μέρες. Λέγεται ότι από κει έχουν περάσει πάνω από 5.000 γυναίκες-πολιτικοί εξόριστοι. Αριστερές, διωγμένες για τα πολιτικά τους φρονήματα ή αυτά των μελών της οικογένειάς τους.
Γυναίκες όλων των ηλικιών, κοριτσάκια, έφηβες, μητέρες με τα παιδιά τους, μέχρι μεγάλες γυναίκες. Αγρότισσες, μορφωμένες, επώνυμες και ανώνυμες. Παιδιά γεννήθηκαν ή μεγάλωσαν εδώ, κορίτσια πείνασαν. Άλλες έσπασαν, άλλες άντεξαν. Δίδαξαν γλώσσα, θέατρο, μαθηματικά, ζωγραφική στους ντόπιους, έφτιαξαν εργαστήρια και παρήγαγαν ό,τι μπορούσαν και είχαν ανάγκη.
Σήμερα, ελάχιστα κελιά είναι σε λειτουργία, όμως είναι πάντα αρκετά, μια και οι επισκέπτες του νησιού είναι συνήθως λιγοστοί.
Τα δωμάτια δεν έχουν καμία σχέση με κελί. Είναι ευρύχωρα δίκλινα, με τζάκι και ένα τεράστιο παράθυρο που κοιτάει προς κάποιο μονοπάτι με πέντε ευρώ την ημέρα το άτομο.
Η μέρα στο νησάκι κυλάει αναγκαστικά σε πολύ χαλαρούς ρυθμούς. Πρωινό στην πάντα δροσερή αυλή του μοναστηριού, πεζοπορία και μπάνιο σε κρυστάλλινα, πεντακάθαρα νερά. Τη μια μέρα στην Πράσινη Άμμο, την άλλη στην Αφέτκα ή στην παραλία της Αγίας Σοφίας. Δεν έχεις και πολλές επιλογές, αλλά δεν σε νοιάζει.
Αν, τελικά, αποφασίσεις να πας, το τηλέφωνο για το μοναστήρι είναι 24230 55207. Καλό είναι να τους ενημερώσεις ότι θα το επισκεφτείς.
