Στις 14 Αυγούστου του 2019, η εταιρεία διαμοιρασμού χώρων εργασίας WeWork κατέθεσε αίτηση για εισαγωγή στο χρηματιστήριο. Έξι εβδομάδες αργότερα, ο πρώην διευθύνων σύμβουλος Άνταμ Νιούμαν αποχώρησε από την ηγεσία της εταιρείας.
Όλα συνέβησαν πολύ γρήγορα, πολύ ξαφνικά. Από τεχνολογικός «μονόκερος» (ο όρος χρησιμοποιείται για να υποδηλώσει μια τεχνολογική εταιρεία στο χρηματιστήριο με αποτίμηση πάνω από 1 δισ.) η WeWork έφτασε στην κατάρρευση, παρά το γεγονός ότι είχε λάβει από επενδυτές δισεκατομμύρια δολάρια.
Η άνοδος και η πτώση της WeWork παρουσιάζονται στη νέα δραματική τηλεοπτική μίνι – σειρά της Apple TV+ με τίτλο «WeCrashed», που είναι βασισμένη στο ομώνυμο podcast. Ο Τζάρεντ Λετο πρωταγωνιστεί στο ρόλο του Νιούμαν και η Αν Χάθαγουεϊ σε αυτόν της συζύγου του, Ρεμπέκα.
Η σειρά, που έχει ξεκινήσει να προβάλλεται στην πλατφόρμα streaming, αποτελείται από συνολικά οκτώ επεισόδια.
Όλα ξεκίνησαν με τον Νιούμαν. Γεννήθηκε στο Τελ Αβίβ στο Ισραήλ, το 1979. Αφού δημιούργησαν και στη συνέχεια πούλησαν μια συνεργαζόμενη διαστημική εταιρεία που ονομάζεται Green Desk με τον Μιγκέλ ΜακΚέλβι, ο Νιούμαν και ο ΜακΚέλβι συνεργάστηκαν ξανά για την ίδρυση του WeWork το 2010.
Η ιδέα ήταν ότι πολλοί ελεύθεροι επαγγελματίες που ξεκίνησαν την καριέρα τους το 2008 μαζί με την οικονομική κρίση, θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν έναν κοινόχρηστο χώρο για να κάνουν παρέα και να συνομιλούν με άλλους ελεύθερους επαγγελματίες. Ωστόσο, οι επιχειρηματίες αλλά και οι μικρές επιχειρήσεις θα χρειάζονταν κάποιο μέρος για να δικτυωθούν με άλλους.
Μέσα από τη WeWork, θα μπορούσε κάποιος να νοικιάσει ένα γραφείο ή έναν χώρο γραφείου για όσο διάστημα το χρειαζόταν. Αλλά ακόμα πιο σημαντική ήταν η αίσθηση του να είναι μέρος μιας νεοφυούς κυψέλης.
Ο πρώτος χώρος WeWork άνοιξε στη Νέα Υόρκη το 2010 και η εταιρεία από το μηδέν, έφτασε σε τέσσερα χρόνια να αποτιμάται από την Morgan Stanley στα 100 δισεκατομμύρια δολάρια.
Η ραγδαία ανάπτυξη της WeWork έφερε και χάος. Ένα γραφείο στο SoHo, για παράδειγμα, άνοιξε χωρίς τουαλέτα. Το 2016, ο Νιούμαν ανακοίνωσε απολύσεις που περιέκοψαν το 7% του εργατικού δυναμικού της WeWork. Ήταν δύσκολο, είπε, αλλά απαραίτητο. Η ομάδα θα επέστρεφε πιο δυνατή.
Η Ρεμπέκα Νιούμαν, επικεφαλής της επωνυμίας και σύζυγος του Άνταμ κατηγορήθηκε ότι πίεζε για να προστεθεί περισσότερος πνευματισμός στην κουλτούρα του γραφείου και ότι απαιτούσε να απολυθούν οι υπάλληλοι λίγα λεπτά μετά τη συνάντησή τους λόγω της “αύρας τους”».
Η κατάσταση άρχισε να ξεφεύγει. Οι νέοι εργαζόμενοι αντιμετώπιζαν τις διαμαρτυρίες των θυμωμένων πελατών σχετικά με τον κλιματισμό ή τον εκτυπωτή. Οι τούρτες γενεθλίων έμεναν πάνω στα γραφεία για μέρες, γεγονός που οδηγούσε σε επιδρομή ποντικιών.
Το 2018, πρώην υπάλληλος μήνυσε τη WeWork για περιστατικό σεξουαλικής παρενόχλησης και ισχυρίστηκε ότι ο Νιούμαν «της προσέφερε επίμονα σφηνάκια τεκίλας κατά τη διάρκεια συνέντευξης για εργασία στην εταιρεία».
Η WeWork ήταν αρχικά μια εταιρεία ακινήτων. Διέθετε γραφεία, τα οποία νοίκιαζε. Χαρακτηρίζονταν, όμως, ως μια εταιρεία τεχνολογίας, παρόλο που δεν είχε να πουλήσει ή να αναπτύξει κάποιο προϊόν τεχνολογίας.
Ωστόσο, οι φιλοδοξίες της WeWork μεγάλωσαν. Αγόρασε μια σχολή προγραμματισμού, μια σχολή σχεδιασμού, ένα πανεπιστήμιο που ονομάζεται MissionU. Έδωσε χρήματα σε μια εταιρεία που κατασκεύαζε πισίνες τεχνητών κυμάτων, μια εταιρεία τροφίμων, μια εταιρεία καφέ και πολλά άλλα.
Από γκουρού των επενδύσεων, ο Νιούμαν είχε μετατραπεί σε πρόβλημα. Σύμφωνα με το βιβλίο «The Cult of We», φέρεται να κάπνιζε τόσο πολύ μέσα σε ιδιωτικό τζετ που το πλήρωμα έπρεπε να φορά μάσκες οξυγόνου. Επιπλέον, επέμενε να υπάρχει πάντα στην καμπίνα η πολυτελής τεκίλα Don Julio 1942 – ακόμα και κατά τις πρωινές πτήσεις.
Το βιβλίο υποδηλώνει επίσης ότι ο Νιούμαν ήθελε να γίνει «πρόεδρος του κόσμου», ότι σχεδίαζε να «λύσει το πρόβλημα του θανάτου» και ότι προσπάθησε να πει στον Έλον Μασκ πως η μετάβαση στον Άρη ήταν εξαιρετικά εύκολη υπόθεση.
Το βιβλίο «The Cult of We» υπολογίζει ότι η εταιρεία έχασε έως και 2 δισεκατομμύρια δολάρια μέσα σε ένα τρίμηνο.
Ο Νιούμαν ήταν προφανώς φανατικός θαυμαστής του να δείχνει σε πιθανούς νέους πελάτες και επενδυτές τη WeWork. Έγινε σύμβολο της εταιρείας. Και, τελικά, ήταν η τέλεια μεταφορά: φαινόταν και ακουγόταν καλή και σωστή επιχείρηση, όμως στην πραγματικότητα δεν ήταν αυτό.
Με πληροφορίες από το Esquire
