To «House of the Dragon» κάνει πρεμιέρα στις 22/8 στη Vodafone TV, λίγες ώρες μετά την Αμερική.
Πάνε πια περισσότερα από 10 χρόνια από τότε που το «Game of Thrones» έφτασε στην τηλεόραση, για να την αλλάξει για πάντα. Εως τότε η επική φαντασία, μαζί με τα πελώρια μπάτζετ που απαιτούσε η απεικόνισή της, είχε για προορισμό σχεδόν αποκλειστικά τον κινηματογράφο. Η σειρά ωστόσο, που βασίστηκε στα βιβλία του Τζορτζ Ρ. Ρ. Μάρτιν, κατάφερε μέσα στους οκτώ κύκλους της να αποδείξει ότι οι πολυπληθείς στρατοί, τα ψηλά παλάτια και, σίγουρα, οι φλογοβόλοι δράκοι μπορούν να χωρέσουν και στη μικρή οθόνη. Φυσικά, τα εκατομμύρια του κοινού που δημιούργησε στην πορεία, θέλουν και άλλο. Ακόμη περισσότερη ίντριγκα, πάθη, συγκρούσεις και μύθους.
Για να κερδίσει, βέβαια, μια σειρά καινούργιους φαν και ταυτόχρονα να ικανοποιήσει τους (πολύ περισσότερους) που θα επιστρέψουν λόγω «GoT», μεγάλο ρόλο παίζουν οι συντελεστές. Αρχικά, ο εμπνευστής του κόσμου του Γουέστερος, Τζορτζ Ρ.Ρ. Μάρτιν, ο οποίος εδώ αναλαμβάνει ακόμη πιο ενεργό ρόλο, όντας ένας εκ των δημιουργών. Επιπλέον, στην καρέκλα του παραγωγού αλλά και του σκηνοθέτη κάθεται ξανά ο Μιγκέλ Σαπόκνικ, ο άνθρωπος ο οποίος ενορχήστρωσε μερικά από τα πιο αξέχαστα κεφάλαια της προηγούμενης σειράς.
Τα νήματα που συνδέουν τους δύο μύθους, ωστόσο, δεν σταματούν εδώ. Ηδη από την αρχή βλέπουμε την ύπαρξη της προφητείας για το «Τραγούδι της Φωτιάς και του Πάγου» («A Song of Ice and Fire»), της ιστορίας δηλαδή που παρακολουθήσαμε στους οκτώ κύκλους του «Game of Thrones». Αντικείμενα, τοποθεσίες, ολόκληρα σκηνικά επιστρέφουν επίσης. Οσο για τους ήρωες, αυτοί είναι προφανώς διαφορετικοί· από την άλλη, η φυσική ομοιότητα, για παράδειγμα, της πριγκίπισσας Ρενίρα με την Ντενέρις είναι τόσο χτυπητή, που είναι αδύνατο να περάσει απαρατήρητη.
Αν, πάντως, μπει κανείς στον κόπο να ψάξει το γενεαλογικό δέντρο των Ταργκέριεν –δεν είναι λίγοι αυτοί που τα ξέρουν απ’ έξω κάτι τέτοια–, θα διαπιστώσει ότι η δεύτερη είναι στην πραγματικότητα δισέγγονη της πρώτης, οπότε το πράγμα δικαιολογείται. Πέρα από τα… κληρονομικά, η νεαρή Μίλι Αλκοκ, που έχει τον ρόλο της Ρενίρα στα πρώτα επεισόδια, αναλαμβάνει να σηκώσει πολύ από το ερμηνευτικό βάρος της σειράς, και σε μεγάλο βαθμό τα καταφέρνει, με το αυστηρό πρόσωπο και την πολύ ιδιαίτερη ομορφιά της.
Μια και μιλάμε για τις γυναίκες: η θέση τους σ’ έναν ανδροκρατούμενο κόσμο, όπως αυτός της σειράς, είναι θέμα που επανέρχεται ξανά και ξανά – μην ξεχνάμε πως έχουμε 2022. Επίσης, μπορεί στο «House of the Dragon» η γραφική βία να επιστρέφει σε όλο της το άγριο μεγαλείο, ωστόσο δεν συμβαίνει το ίδιο με το γυμνό και (ειδικά) το σεξ. Φαίνεται πως ακόμη και στο Γουέστερος παλιότερα υπήρχε κάποιος ρομαντισμός.
