Η Αλεξανδρινή Βικτωρία γεννήθηκε στο Παλάτι του Κένσινγκτον στις 24 Μαΐου 1819 και ήταν το μοναδικό παιδί του Εδουάρδου Αυγούστου του Ηνωμένου Βασιλείου, Δούκα του Κεντ & Στράθερν (τέταρτου γιου του Γεωργίου Γ΄), και της Βικτωρίας της Σαξονίας-Κοβούργου-Ζάαλφελντ. Ο μεγαλύτερος αδερφός του Εδουάρδου, Γεώργιος, Πρίγκηπας της Ουαλίας, είχε και αυτός μόνο μία κόρη, την Καρλόττα, η οποία, όμως, είχε αποβιώσει δύο χρόνια πριν, δημιουργώντας ιδιαίτερη ανησυχία στη βασιλική οικογένεια λόγω της έλλειψης απογόνων μεταξύ των δώδεκα παιδιών του Γεωργίου Γ΄.
Η βάπτισή της τελέστηκε από τον Αρχιεπίσκοπο του Καντέρμπερυ στις 24 Ιουνίου 1819 στην Αίθουσα του Θόλου στο Κένσινγκτον. Παρά την αρχική επιθυμία των γονιών της να ονομαστεί Γεωργιάνα Καρλόττα Αυγούστα Αλεξανδρινή Βικτωρία, μετά από την παρέμβαση του διαδόχου Γεωργίου, ο οποίος δεν επιθυμούσε να λάβει το δικό του όνομα, αυτό της νεκρής κόρης του ή κάποιο από την βασιλική οικογένεια, κατέληξαν στα ονόματα Αλεξανδρινή Βικτωρία, προκειμένου να τιμήσουν, με το πρώτο, τον αυτοκράτορα πασών των Ρωσιών Αλέξανδρο Α΄, ο οποίος ήταν ένας από τους αναδόχους, τον οποίο εκπροσώπησε ο θείος της, Φρειδερίκος, Δούκας της Υόρκης και του Ώλμπανυ. Νονοί της ήταν επίσης ο Γεώργιος, Πρίγκηπας της Ουαλίας, η Καρλόττα, Βασίλισσα της Βυρτεμβέργης (την οποία εκπροσώπησε η αδελφή της, Αυγούστα Σοφία), και η γιαγιά της, Αυγούστα Ρόυς του Έμπερσντορφ (την οποία εκπροσώπησε η Μαρία, Δούκισσα του Εδιμβούργου).
Τα πρώτα της χρόνια η Βικτωρία μιλούσε μόνο γερμανικά εξ αιτίας της καταγωγής της μητέρας της. Στην ηλικία των τριών άρχισε να διδάσκεται αγγλικά και εν συνεχεία έμαθε ιταλικά, αρχαία ελληνικά, λατινικά και γαλλικά. Επίσημος δάσκαλός της ήταν ο Αιδεσιμότατος Τζορτζ Ντέηβις. Ο φόβος της μητέρας της για πιθανή δολοφονία της Βικτωρίας από τους αδελφούς του πατέρα της, με σκοπό να ανέβουν στη σειρά διαδοχής, οδήγησε σε αυξημένα μέτρα προστασίας της. Ακόμη και στην αίθουσα διδασκαλίας συνοδευόταν πάντα από φρουρό.
Στις 26 Ιουνίου 1830 πέθανε ο Γεώργιος Δ΄ και τον διαδέχτηκε ο αδελφός του Γουλιέλμος ενώ η Βικτωρία ονομάστηκε Πριγκίπισσα – Διάδοχος. Η εύθραυστη υγεία του νέου μονάρχη τον έκανε να ανησυχεί για την περίπτωση που η ανιψιά του ανελάμβανε βασιλικά καθήκοντα πριν την ενηλικίωσή της, φοβούμενος την επιρροή του Κόνροϋ επάνω της. Ο ίδιος, μετά το θάνατο των δύο παιδιών του, δεν είχε νόμιμους διαδόχους, αν και απέκτησε άλλα δέκα νόθα παιδιά με την ερωμένη του Ντοροθία Μπλαντ. Για την αποφυγή του φαινομένου της ακυβερνησίας, το Κοινοβούλιο ψήφισε την “Πράξη περί Αντιβασιλείας του 1831”, δια της οποίας θα οριζόταν Αντιβασίλισσα η μητέρα της Βικτωρίας, εάν κατά την ανάληψη των καθηκόντων της η δεύτερη δεν είχε συμπληρώσει το δέκατο όγδοο έτος.
Ο πατέρας της πέθανε από πνευμονία οκτώ μήνες μετά τη γέννησή της και έξι μέρες αργότερα κατέληξε και ο παππούς της, Γεώργιος Γ΄, τον οποίο διαδέχθηκε ο Πρίγκιπας της Ουαλίας ως Γεώργιος Δ΄. Ύστερα από αυτούς τους δύο θανάτους η Βικτωρία βρέθηκε δεύτερη στη σειρά διαδοχής του θρόνου έπειτα από το θείο της Γουλιέλμο.
Μετά το θάνατο του συζύγου της η μητέρα της Βικτωρίας, Δούκισσα Βικτωρία, ανέπτυξε σχέσεις με τον Ιρλανδό αξιωματικό Σερ Τζον Κόνροϋ. Η συμπεριφορά του Κόνροϋ προς τη νεαρή πριγκίπισσα ήταν ιδιαίτερη τρυφερή αναπληρώνοντας έτσι την πατρική απουσία.
Στις 20 Ιουνίου 1837, είκοσι επτά ημέρες μετά την ενηλικίωση της Βικτωρίας, ο θείος της Γουλιέλμος Δ΄ πέθανε. Το γεγονός της ανήγγειλαν ο Αρχιεπίσκοπος του Καντέρμπερυ και ο αυλάρχης Μαρκήσιος του Κόνυγχαμ, καλώντας τη να αναλάβει την ανώτατη αρχή της Αυτοκρατορίας.
Στις 28 Ιουνίου 1838 Η Βικτωρία στέφεται βασίλισσα του Ηνωμένου Βασιλείου.Η Αλεξανδρίνα Βικτώρια (Alexandrina Victoria, 24 Μαΐου 1819 – 22 Ιανουαρίου 1901) ήταν βασίλισσα του Ηνωμένου Βασιλείου Μεγάλης Βρετανίας και Ιρλανδία|Ιρλανδίας και αυτοκράτειρα των Ινδιών. Η περίοδος της βασιλείας της διήρκεσε εξήντα τρία χρόνια και κατείχε τον τίτλο της πλέον μακροχρόνιας στην ιστορία της Γηραιάς Αλβιόνας, ώσπου στις 10 Σεπτεμβρίου 2015 την ξεπέρασε σε χρόνια εξουσίας η Βασίλισσα Ελισάβετ Β’. Γενεαλογικά είχε, σχεδόν εξ ολοκλήρου, γερμανική καταγωγή και ήταν η τελευταία εκπρόσωπος στο βρετανικό θρόνο του Βασιλικού Οίκου του Αννοβέρου (Hannoveraner). Ο διάδοχός της, υιός της, Εδουάρδος Ζ΄, ανήκε στο Βασιλικό Σάξεν-Κόμπουργκ και Γκότα (Sachsen-Coburg und Gotha).
Η Βικτώρια ήταν η πρώτη Βρετανή μονάρχης που είδε το όνομά της να δίνεται στη χρονική περίοδο της βασιλείας της ενόσω βρισκόταν ακόμη στη ζωή. Μέσα στο διάστημα, που χαρακτηρίζεται ως Βικτωριανή Εποχή, με την έκρηξη της βιομηχανικής επανάστασης και τη σημαντική εδαφική επέκταση της Βρετανικής Αυτοκρατορίας άλλαξαν ριζικά οι οικονομικές και κοινωνικές δομές του Ηνωμένου Βασιλείου. Μεταξύ των μεγάλων επιτευγμάτων της μοναρχίας της συγκαταλέγονται η θεσμική μεταρρύθμιση προς μια συνταγματικότερη μορφή πολιτεύματος και η επέκταση της Αυτοκρατορίας, η οποία έφτασε στο απόγειο της δύναμής της, διπλασιαζόμενη σε μέγεθος με την προσάρτηση των Ινδιών, της Αυστραλίας, του Καναδά και εδαφών της Αφρικής και του Νότιου Ειρηνικού.
