Ενας από τους σημαντικότερους Γάλλους ζωγράφους του 20ου αιώνα ο Ανρί Ματίς πέθανε σαν σήμερα στις 3 Νοεμβρίου 1954. Θεωρείται ιδρυτής του καλλιτεχνικού κινήματος του φωβισμού καθώς και μία από τις σημαντικότερες μορφές της μοντέρνας τέχνης.
Ο Ανρί Ματίς γεννήθηκε στην επαρχία Λε Κατώ-Καμπρεζί της βόρειας Γαλλίας στις 31 Δεκεμβρίου 1869 και μεγάλωσε στην περιοχή Μποέν-εν Βερμαντουά. Σπούδασε νομικά στο Παρίσι όπου μετακόμισε το 1887 και αφού απέκτησε την δικηγορική άδεια εργάστηκε για ένα διάστημα ως συμβολαιογράφος στην γενέτειρά του. Το 1891 προσβλήθηκε από ασθένεια και κατά το στάδιο της ανάρρωσής του ήρθε για πρώτη φορά σε επαφή με τη ζωγραφική.
Την ίδια χρονιά επιστρέφει στο Παρίσι όπου σπουδάζει στην ακαδημία τεχνών Julian, μαθητής του Οντιλόν Ρεντόν και του Γκυστάβ Μορώ στο ατελιέ του οποίου γνωρίζει τον Ζορζ Ρουό. Το 1894 γεννιέται η νόθα κόρη του Μαργκερίτ-Ετιέν. Το 1898 παντρεύεται την Αμελί Παρέρ και πηγαίνουν ταξίδι μέλιτος στο Λονδίνο, όπου γνωρίζει και θαυμάζει τους πίνακες του Τέρνερ, στη Εθνική Πινακοθήκη. Ένα χρόνο μετά, δημιουργεί τα πρώτα γλυπτά του και γεννιέται κι ο γιός του Ζαν. Το 1900 αποκτά και δεύτερο γιο, τον Πιέρ κι η σύζυγός του ανοίγει ένα κατάστημα μόδας.
Ο Ματίς παράγει τους πρώτους του πίνακες επηρεασμένος από τα έργα των Σεζάν, Γκωγκέν, βαν Γκογκ, αλλά και από την παραδοσιακή ιαπωνική τέχνη. Η μεθοδολογία του περιλαμβάνει, σύμφωνα με τον ίδιο, αρχικά την ανεξάρτητη επεξεργασία επιμέρους στοιχείων του πίνακα και στο τελικό μόνο στάδιο την ανάμιξή τους για την παραγωγή της τελικής σύνθεσης. Η τεχνοτροπία του Ματίς είναι αυτή που χαρακτηρίζει το κίνημα των φωβιστών. Η θεματολογία του ήταν διανθισμένη συνήθως με έντονα, φωτεινά χρώματα και αποτελείται κυρίως από προσωπογραφίες, εσωτερικούς χώρους και θέμα τα νεκρής φύσης.
Η πρώτη ομαδική έκθεση στην οποία συμμετείχε πραγματοποιήθηκε το 1901 ενώ η πρώτη ατομική του έκθεση πραγματοποιήθηκε το 1904. Το 1905 χαρακτηρίζεται ως Φωβιστής και γνωρίζει τη Γερτρούδη και τον Λεό Στάϊν. Το 1909 ο Σούκιν του παραγγέλνει τα έργα «Χορός» & «Μουσική» και μετακομίζει στο Ισί-Λι-Μολινό. Τα επόμενα χρόνια, ταξιδεύει σε πολλές πόλεις της Ευρώπης. Την περίοδο 1908-1912 εκθέτει επίσης πολλά έργα του σε Μόσχα, Βερολίνο, Μόναχο και Λονδίνο. Το 1912 περνά περίπου 3 μήνες στο Μαρόκο κι επιστρέφει στο Παρίσι. Την επόμενη χρονιά, ο Στραβίνσκι κι ο Ντιαγκίλεφ, του αναθέτουν τη δημιουργία των σκηνικών και των κοστουμιών της παράστασης «Το Τραγούδι Του Αηδονιού».
Αν και το κίνημα των φωβιστών, του οποίου αποτελεί ηγετική μορφή, χάνει την αίγλη του μετά το 1906, ο ίδιος ο Ματίς γνωρίζει σημαντική καλλιτεχνική αναγνώριση με τα έργα που παράγει την περίοδο 1906-1917 τα οποία ξεφεύγουν από τα όρια του φωβισμού.
Ο Ματίς συνδέθηκε φιλικά με τον Πάμπλο Πικάσο αν και μεταξύ τους υπήρχε πάντα και το στοιχείο του ανταγωνισμού.
Από το 1917 μέχρι την ημερομηνία του θανάτου του, ο Ματίς έζησε στην πόλη Σιμιέ, σημερινό προάστιο της Νις. Το 1930 πάει στη Ταϊτή για να διακοσμήσει το Ίδρυμα Μπαρνς. Το 1941 διαγνώστηκε πως πάσχει από καρκίνο και ένα μέρος των τελευταίων χρόνων της ζωής του αναγκάστηκε να το περάσει σε αναπηρική καρέκλα. Παρά το γεγονός αυτό, δεν εγκατέλειψε το έργο του, αντιθέτως ασχολήθηκε ενεργά με την τεχνική του κολάζ, μέσω της οποίας κατάφερε να παράγει μερικά από τα ιδιαίτερα αναγνωρίσιμα σήμερα έργα του. Υπήρξε πατέρας της τεχνικής του παπιέ-ντεκουπέ. Πεθαίνει το 1954 σε ηλικία 85 ετών.
