Ένα από τα πιο εκθαμβωτικά μέρη της ορεινής Κορινθίας που προκαλεί πρωτόγνωρο δέος σε κάθε επισκέπτη είναι η τοποθεσία των λεγόμενων «Κορινθιακών Μετεώρων» κοντά στον οικισμό της Κάτω Ταρσού Φενεού.
Πρόκειται για ένα επιβλητικό βραχώδη σχηματισμό με εντελώς κάθετες και σχεδόν λείες πλευρές. Το μέσο ύψος είναι γύρω στα 40-45 μέτρα και εκτείνεται σε συνολικό μήκος 800 μέτρων, πλησίον της οριογραμμής των νομών Αχαΐας και Κορινθίας.
Μια από τις κοιλότητες έχει αποκτήσει θρησκευτικό ενδιαφέρον, αφού εκεί είναι χτισμένη η Ιερά Μονή της Παναγίας του Βράχου.
Ξεκίνησε να κατασκευάζεται στις αρχές του 16ου αιώνα και ολοκληρώθηκε τον 17ο αιώνα. Το 1631 ανακηρύχθηκε επίσημα Μονή με την άδεια της Υψηλής Πύλης. Η Παναγία του Βράχου είχε μεγάλη συμβολή στον αγώνα της απελευθέρωσης του γένους, όπως αναφέρει η wikipedia.
Στα χρόνια εκείνα το ιερό τέμπλο της Μονής ήταν επίχρυσο, σημάδι του πλούτου που συσσώρευσε εκεί ο σεβασμός και η πίστη των ανθρώπων. Εντός του σπηλαίου υπάρχει και σώζεται ως σήμερα πηγή, αγίασμα, το οποίο και στα χρόνια της Τουρκοκρατίας τροφοδοτούσε και δρόσιζε τους πατέρες και τους αγωνιστές που έβρισκαν εκεί ασφάλεια σε περιόδους επιδρομών.
Η Ιερά Εικόνα φυλάσσεται σήμερα στο Μετόχι του Αγίου Αθανασίου για μεγαλύτερη προστασία. Χαρακτηρίζεται ως Παναγία του Πάθους. Δεξιά και αριστερά της στο επάνω μέρος έχει ζωγραφισμένους δυο Αγγέλους γονυπετείς.
Επιγράφεται ως «Ἡ Ἀμόλυντυος Παρθένος» και κάτω από τον δεξιό Άγγελο και αριστερά της κεφαλής του Χριστού (Βρεφοκρατούσα)γράφει: «Ὁ τό χαῖρε πρίν τῇ Πανάγνῳ μηνύσας σύμβολα τοῦ Πάθους προδεικνύει Χριστός δέ θνητήν σάρκα ἐνδεδυμένος πότμον δεδοικώς δειλιᾶ ταῦτα βλέπων».
