Η υπερπραγματικότητα έναντι του σουρεαλισμού ισούται με τον υπερρεαλισμό. Σχήματα σμιλεμένα πολύ μεγαλύτερα ή μικρότερα από τις πραγματικές τους διαστάσεις, χρώματα πιο ζωντανά από το αναμενόμενο, αινιγματικές απεικονίσεις συνθέτουν μια υπερ-σουρεαλιστική συνθήκη προς παρατήρηση.
Μεταβαίνοντας από την έννοια της “ανώτερης πραγματικότητας” του υποσυνείδητου – ορισμός του σουρεαλισμού – και της υπερχείλισής της στην κοινωνία, στην αδυναμία της συνείδησης να διακρίνει την πραγματικότητα από μια προσομοίωση της πραγματικότητας – ορισμός του υπερρεαλισμού – η έκθεση δημιουργεί έναν αντικατοπτρισμό ενός κόσμου που απαρτίζεται από θεάματα πραγματικοτήτων.
Το σχήμα και το χρώμα ως αναπαραστάσεις εκπληρώνουν δύο βασικές λειτουργίες. Η μια συνδέει τα πράγματα που ανήκουν μεταξύ τους και διαχωρίζει αυτά που δεν υπάγονται σε ένα σύνολο και η άλλη υπηρετεί την ταύτιση, που μέσω της αποδόμησης επιτρέπει ταυτόχρονα μια βασική αντανάκλαση της πραγματικότητας καθώς και την αφαίρεσή της. Η ύπαρξη της παρόρμησης για μια διαφορετική πραγματικότητα από αυτή που αντιμετωπίζουμε τώρα είναι αδιαμφισβήτητη. Η προσπάθεια για την επίτευξη μιας συνθήκης, στην οποία το πραγματικό με την μυθοπλασία συνδυάζονται άψογα, είναι αυτονόητη. Δεν προτείνεται λοιπόν μια ψευδαίσθηση ούτε μια θέαση ενός φανταστικού παρελθόντος, αλλά συστήνεται μια μυθοπλασία του πραγματικού. Μια επιλογή έργων τέχνης που παρουσιάζουν ζωντανά, χειροπιαστά αντικείμενα, δίνουν έμφαση σε κοσμικές καθημερινές εικόνες, όπου δεν παραλείπονται τα ανθρώπινα συναισθήματα, οι πολιτικές αξίες και οι αφηγήσεις της εποχής μας.
Άλλα έργα επικεντρώνονται περισσότερο στην αφηρημένη πραγματικότητα, αυτή που δεν μπορεί να δει το ανθρώπινο μάτι, αλλά υποδηλώνει τη φυσική παρουσία ενός ζωντανού όντος. Ανάμεσα στα εκθέματα αναδύονται τα εξής ερωτήματα. Μοιάζει η πραγματικότητα μας σαν μια αίθουσα από καθρέφτες; Και αν ναι, μας διασκεδάζουν ευχάριστα οι αντανακλάσεις και οι παραμορφώσεις ή ψάχνουμε απεγνωσμένα για μια ματιά πίσω από το προφανές και μια διέξοδο;
Με έργα των Lenora de Barros, Sine Hansen, Lena Henke, Selma Köran, Παναγιώτη Λουκά, Άγγελου Πλέσσα, Siggi Sekira, Zoe Spehr, Γιώργου Σταμκόπουλου και Julija Zaharijevic.
Eπιμέλεια της Ολυμπίας Τζώρτζη.
14 Σεπτεμβρίου 2022 – 5 Νοεμβρίου 2022
